روغن سنتتیک یک روغن پایه است که عموماً به جای اشتقاق مستقیم از نفت‌خام از مشتقات نفتی خالص یا نفت‌خام بسیار تصفیه شده به دست می‌آید و به عنوان ماده اولیه تشکیل‌دهنده روغن موتور و روانکارهای صنعتی و خودرویی استفاده می‌شود. روغن‌های پایه براساس طبقه‌بندی انستیتو نفت آمریکا (API) به ۵ گروه تفکیک می‌شوند؛ تا مدت‌ها به طور گسترده‌ای پذیرفته شده بود که فقط روغن‌های پایه گروه IV که متشکل از PAOها (پلی آلفا اولفین‌ها) هستند، سنتتیک واقعی هستند در حالی که امروزه روغن‌های پایه گروه III با شاخص‌های ویسکوزیته بسیار بالا را نیز روغن سنتیک می‌نامند.
روغن‌های سنتتیک، چه روغن‌های حاوی PAOها و استرها و چه روغن‌های بسیار تصفیه شده گروه III، فرآیند تولیدی طولانی‌تری نسبت به سایر روغن‌ها دارند. در طی این فرآیند که «هیدروکراکینگ» نام دارد فشار و گرمای بیشتری اعمال می شود که به موجب آن هیدروکربن‌های زنجیره ی طولانی به زنجیره مولکولی کوتاه‌تر و یکنواخت‌تر تقسیم شده و در عین حال سطح ناخالصی‌های موجود در روغن کاهش می‌یابد و همین امر باعث می‌گردد روغن پایه خالص‌تر و باکیفیت بالاتر باشد.
مزایای روغن‌های سنتتیک گروه III
- ناخالصی کمتر (تأثیر بر دوام روغن موتور)
- خواص یکنواخت‌تر و پایداری شیمیایی بهتر
- نوسانات کمتر
- راندمان سوختی بهتر
- پایداری اکسیداتیو و حرارتی بالاتر
- ویسکوزیته بالاتر (بالای ۱۲۰)
- عملکرد بهتر در دماهای بسیار بالا
روغن سنتیک گروه III یک جایگزین مؤثر برای روغن کاری با روغن تصفیه شده طبیعی است و از خاصیت روانکاری برتر و ماندگاری بیشتر برخوردار است و برای موتورهای مدرن انتخاب بهتری محسوب می‌شود.